"นางฟ้าไร้นาม" เป็นเรื่องราวของ เพียร เวชบุล หญิงไทยที่มุ่งทำตามความฝันจนสำเร็จการศึกษาแพทยศาสตร์บัณฑิตจากมหาวิทยาลัยปารีส ฝรั่งเศส นับเป็นแพทย์สตรีคนแรกที่จบการศึกษาด้านกามโรคและเดินทางกลับสยามเมื่อต้นปี พ.ศ.2480 แม้บทบาทแพทย์หญิงในสังคมไทยในยุคเริ่มต้นไม่ง่ายนัก แต่หมอเพียรก็ยังบุกเบิกการรักษาโรคกามโรคและโรคซิฟิลิซให้แก่ประชาชนและแอบเข้าไปรักษาเหล่าโสเภณีในซ่องที่เรียกว่า “บ้านสีฟ้า” แม้จะเจอกับความยากลำบากและความขัดแย้งกับผู้มีอำนาจในสังคม จนได้ชื่อว่า “แม่พระของเหล่าโสเภณี” นอกจากนี้ยังได้จัดตั้ง “มาตาภาวสถาน” เพื่อช่วยเหลือหญิงตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์และเด็กกำพร้า